Obronę południowej części b2, przebiegającej z Imielina do granicy ze Słowacją, podobnie jak części północnych, w znacznej mierze oparto na ciągłych liniach okopów. Poza odrębnymi górskimi punktami oporu w Beskidzie Małym i przeciwpancernym punktem oporu w Bielsku-Białej nie wykonano tutaj innych Stützpunkt'ów.

Umocnienia ziemne obrony przeciwpiechotnej składały się na większości odcinków z dwóch linii rowów strzeleckich, wzmocnionych głównie kochbunkrami i stanowiskami ziemnymi. Niektóre fragmenty pasa rozbudowano, dodając kolejną linię, inne składają się tylko z jednej "nitki" umocnień.

Uzupełnienie linii przeciwpiechotnej stanowiły fortyfikacje przystosowane do obrony przeciwpancernej, wybudowane na zapolu linii okopów.

czytaj więcej w książce